Bazar Różyckiego

Zwany od nazwiska założyciela, aptekarza i społecznika Juliana Różyckiego, który w 1901 roku stał się właścicielem rozległego placu w obrębie ulic: Targowej, Ząbkowskiej, Brzeskiej i Kępnej. Bazar Różyckiego rozpoczął działalność w 1901 roku, a administrował nim znany kupiec i pośrednik Manas Ryba. Na początku XX wieku było to centrum handlowe dzielnicy. W czasie I wojny światowej okupant niemiecki ograniczał działalność handlową, a z uwagi na ograniczenia i kary oferta była dość mizerna. W okresie II wojny światowej kupcy z Bazaru wspierali rannych żołnierzy ze Szpitala Ujazdowskiego, a także opiekowali się pobliskim Domem Weterana 1863 r.
Handel zaczął się odradzać po wkroczeniu wojsk sowieckich i Kościuszkowców we wrześniu 1944 roku. W listopadzie 1945 roku została powołana Komisja Specjalna do Walki z Nadużyciem i Szkodnictwem Gospodarczym, a handel prywatny został przez władze uznany za niezgodny z zasadami ustroju. Swoje najlepsze czasy Bazar przeżywał jednak po wojnie w latach 70. i 80., kiedy można było kupić na nim wszystko, czego brakowało w sklepach państwowych.